Champagne heeft in de loop der eeuwen steeds meer terrein veroverd. Of het nu een verjaardag, een chic diner of gewoonweg een barbecue is: er is altijd wel een reden om een fles champagne te ontkurken. Maar hoe wordt de Franse schuimwijn gemaakt? Wij leggen het stap voor stap uit.
Stap 1: oogsten van de druiven
Het begint allemaal bij de wijngaard. De oogst duurt ongeveer twee weken en begint in september en/of oktober, afhankelijk van de regio. Die stokken staan nu ongeveer 100 dagen in bloei. De oogst moet voldoen aan strenge voorwaarden en wordt goedgekeurd door Comité de Champagne. Alles wordt traditioneel met de hand geplukt.
Stap 2: persen van druiven
De verschillende druiven moeten nu geperst worden. Twee van de drie druiven zijn blauw, toch is champagne meestal wit. Om ervoor te zorgen dat de witte kleur behouden blijft, moeten de druiven op een juiste manier geperst worden. De schillen zijn blauw, maar het sap is wit. Het persen verloopt in drie stadia: de cuvée (meest verfijnde), de taille en de rebèche. Het sap dat bij elk stadium vrijkomt, wordt telkens apart gehouden. Uit 4000 kilo druiven krijgen ze ongeveer 2500 liter wijn .
Stap 3: eerste gisting
De alcoholische fermentatie vindt plaats in grote vaten. Met behulp van gist worden de natuurlijke suikers van druiven omgezet in alcohol. Het druivensap verandert tijdens deze stap in wijn.
Stap 4: assemblage
Een belangrijke stap: het combineren van verschillende druiven. De unieke smaak van champagne wordt verkregen door deze techniek toe te passen. Je kan het vergelijken met een bakker die elk jaar dezelfde cake moet bakken, terwijl de ingrediënten verschillen met de seizoenen. Het assembleren is doorgaans het resultaat van het werk van een gezins- of beroepsteam en zelden van één enkele persoon.
Stap 5: tweede gisting of liqueur de tirage
Een mengsel van suiker, gist en draaihulpstof wordt toegevoegd aan de champagne. Zo ontstaat er een tweede gisting op de fles. Het verschil met de gisting op het vat? Het koolzuurgas kan nu niet ontsnappen, waardoor mousserende wijn ontstaat. Hoe koeler de kelder, hoe beter de bubbels.
Stap 6: rijpen
Champagne mag je niet jong drinken. Daarom moet de fles rijpen, zodat de zuurtegraad juist zit. Non-vintage champagnes moeten gedurende minimaal 15 maanden rijpen, vintage champagnes minimaal 3 jaar. De dode gist moet tijdens deze stap ook verwijderd worden. Dit gebeurt door de flessen in de rekken te plaatsen met de hals naar beneden. Zodra het sediment in de hals zit, is het tijd om de gistprop er voorzichtig uit te halen.
Stap 7: dégorgement
Last but not least, wordt de gistprop verwijderd door de flessenhals te bevriezen en de bevroren prop eruit te laten schieten (dégorgement). Hierna wordt de definitieve champagnekurk op de fles geplaatst. De fles krijgt een etiket en is klaar voor gebruik.