Wie mochi hoort, denkt vaak meteen aan gekleurde Japanse ijsbolletjes, meestal in het roze, groen of geel. Aangezien die steeds vaker opduiken in Belgische sushi-restaurants, is het ook niet gek dat we het daar meteen aan linken. Toch is mochi veel meer dan dat. Het is een klein rijstballetje met een grote geschiedenis.
Als je aan een Japanner zou vragen om mochi uit te leggen, zouden ze je al snel vertellen dat mochi eerder een rijstcakeje is. Geen cake zoals wij die bij ons kennen, wel een soort plakkerig bolletje dat voor veel meer gebruikt wordt dan alleen maar als dessert. Boven alles is mochi vooral een traditioneel gerecht voor de Japanse jaarwisseling.
December is daarom dé maand om naar Japan te trekken als je wil zien hoe deze kleurrijke bolletjes gemaakt worden. Toeristen (en Japanners zelf) trekken jaarlijks massaal naar de mochitsuki, de dag waarop het deeg van de mochi wordt gekneed. Een onschuldig en saai gebeuren, zal je nu vast denken. Toch niet: het kneden van het deeg gebeurt op een indrukwekkendere manier dan met een simpele deegrol.
Het deeg wordt – in het midden van de straat – in grote, houten kommen gelegd. Vervolgens slaan twee mannen beurt om beurt op het deeg. De derde man geeft het ritme aan door luidkeels te tellen. Ichi, ni, san (één, twee, drie)! Dat doet hij niet enkel voor de show, maar ook voor veiligheidsredenen. Als de andere twee mannen geen patroon hebben in hun geklop, zou één van de twee mannen wel eens naar huis kunnen gaan met een zere hand. Eens het deeg genoeg klappen heeft gekregen, is het tijd om het te laten rusten.
Waar komt het vandaan?
Deze koude lekkernijen waren niet altijd zo zoet en koud als we ze nu kennen. Dat rijst een belangrijk ingrediënt is in de Aziatische keuken, weten we al langer. Het was voor de Aziaten vroeger een heilig ingrediënt. Één mochi-balletje staat gelijk aan een volledige kom rijst. Een vullend hapje dus! Het was vroeger daarom ook gewoon een goed gerecht om voldaan de dag door te komen. Dat was ook de reden waarom mochi zo populair was bij de Samoerai’s. Grote kommen rijst werden aan de kant geschoven, de compacte mochi-balletjes stalen de show.
Tegenwoordig wordt mochi vaak geserveerd bij de thee, en dan vooral bij groene thee. De mochi zou de bitterheid van de groene thee beperken. De smaak van de mochi-balletjes zelf zijn eerder neutraal. Het zijn de smaken die je er nadien aan toevoegt die er wat leven inblazen. De voornaamste mochi-smaken zijn rode bonen, groene thee, mango of matcha.
Als je deze Japanse lekkernijen graag zelf in huis haalt, neem je best eens een kijkje bij je lokale Aziatische supermarkt, zowel in de diepvriessectie als bij het snoepgoed. Wees wel voorzichtig en eet de balletjes niet te snel. Aangezien het zulke plakkerige zoetigheden zijn, blijven ze al snel plakken in je keel waardoor het makkelijk is om erin te stikken. Jaarlijks sterven er in Japan zo’n tien mensen door een mochi die in hun keel blijft plakken. Kleine hapjes en genoeg water drinken is dus de boodschap!
Dit bericht bekijken op Instagram