Dé Turkse celebrity hotspot, het Macakizi Hotel, ontvangt sinds meer dan vijftig jaar een kruising tussen creatievelingen en internationale celebrities zoals Mick Jagger. Eigenaar Sahir Erozan nam het boho chic 'dorpje' over van zijn moeder die graag in de keuken stond. Haar verschillende verse salades die ze tijdens de lunch serveerde op een informele manier trokken mensen van heinde en ver aan. Vandaag de dag zet zoon Sahir de traditie voort door iedere zondag een spraakmakend saladebuffet aan te bieden in combinatie met huisgemaakte Turkse specialiteiten als Manti en baklava mét uitzicht op zee. Wij mochten Sahir interviewen.
In het Turkse Bodrum vind je het echte hotspot hotel Macakizi en daar komen mensen van heel erg ver voor om hun vakantie te spenderen. Eigenaar Sahir Erozan weet als de beste hoe hij mensen moet verwennen en zo gebeurt het dat eens in de paar maanden er een culinair weekend georganiseerd wordt waarbij topchefs, zoals Alex Atala, een viergangen diner koken samen met in-house topchef Aret Sahakyan. We spreken eigenaar Sahir Erozan over zijn passieproject, zijn persoonlijkheid en de omgeving van Bodrum.
In wat voor soort gezin ben je opgegroeid?
Ik heb Grieks-Turkse roots en hoewel ik uit een grote familie kom, ben ik opgegroeid als enig kind. Bijna iedereen in mijn familie heeft gestudeerd, zeker vanuit mijn vaders kant. Daarom werd er meteen verwacht vanuit mijn familie dat ik ook zou gaan studeren. En ik deed het niet slecht op school, maar ik voelde al snel dat het niet helemaal mijn ding was. Ik was meer aan het werk in de horeca dan dat ik op de schoolbanken zat.Ik vond het ook moeilijk om als jongvolwassen meteen een carrièrepad te kiezen.
Je verhuisde gedurende 15 jaar naar Amerika en besloot dan om de bed en breakfast van je moeder over te nemen in Bodrum. Inmiddels is het Macakizi Hotel uitgegroeid tot een luxueus, kunstzinnig boutiquehotel. Wat was je visie daarvoor?
Ik had niet meteen vanaf het begin een duidelijke visie. Alles wat je in en rondom het Macakizi-concept ziet, is op een organische manier ontstaan. En het is omdat ik hier elke dag rondloop dat ik op ideeën kom en zo ontwikkelen zich bepaalde zaken.
In eerste instantie ben ik terug gekomen naar Bodrum vanuit een restaurateursperspectief. Ik baatte in Washington al restaurants uit en ik heb getracht om hier in Turkije een plek te openen waarin de visie van mijn moeder wordt voortgezet. Macakizi Hotel is tegenwoordig een moderne, luxueuze plek, zonder opzichtig te zijn.
Ik heb voor een bohemian-chic-gevoel gekozen doorheen het hotel omdat ik zelf ook zo zou willen leven. De meubel in de horecagelegenheden en de kamers zijn stuk voor stuk items die ik graag in mijn huis zou willen hebben. En ik denk dat die stijl en die smaak geapprecieerd worden.
Het heeft even geduurd, maar je ziet dat het steeds meer in trek is bij de jongere Turkse generatie om een vak in de horeca te leren
Goed eten zit in het DNA van het Macakizi Hotel. Dat is duidelijk, want jullie lieten onlangs bijvoorbeeld de Braziliaanse chef Alex Atala invliegen. Vertel daar eens wat over.
Zelf ben ik in de basis natuurlijk geen chef, maar ik werk al 36 jaar samen met onze eigen huischef Aret Sahakyan. We hoeven niets met woorden uit te wisselen met elkaar. We wéten wat we lekker vinden, hoe iets hoort te smaken en de manier waarop we het willen presenteren. Kwalitatief eten, of dat nu een saladebuffet is of een hoogwaardig gerecht van Aret of een gastchef, dat zit in het Macakizi DNA.
Hoe concurreert Bodrum als bestemming met jetset bestemmingen als Mykonos, Ibiza en Saint-Tropez?
Geografisch gezien kun je het niet vergelijken met Saint-Tropez, Mykonos of Ibiza. Bodrum is veel groter en we kunnen bijvoorbeeld niet concurreren met de partyscene op Ibiza. Grote hotelketens hebben hier wel allemaal hotels verspreid rondom de kuststad.
Bodrum heeft al heel wat pieken en dalen gekend, maar vanaf het jaar 2000 begon het echt een populaire plek te worden. Je merkt ook dat mensen vanuit grote steden zoals Istanbul het drukke stadsleven willen ontsnappen en naar hier komen om te genieten.
Tot slot: hoe zie je Bodrum zich ontwikkelen in de komende vijf jaar?
Het heeft even geduurd, maar je ziet dat het bij de Turkse jongere generatie steeds populairder wordt om een vak in de horeca te leren. Dat brengt een positieve verandering met zich mee op het gebied van kwaliteit. Neem bijvoorbeeld bakkerij Farina hier in het dorpje. Dat werd opgericht door de zoon van een restauranteigenaar en ze verkopen er uitstekend brood, gebak en koffie. De jonge garde wil dus ook die sector invliegen. Dat maakt van Bodrum meteen een rijke stad, in de brede zin van het woord: we hebben veel ruimte, maar ook enorm veel jong talent. Ik verwacht daarom dat er steeds meer kwalitatieve horecaconcepten zullen openen.