De wereld van Champagne staat niet bepaald bekend om snelle veranderingen. Al meer dan een eeuw vormen dezelfde druiven — Chardonnay, Pinot Noir en Pinot Meunier — de basis voor de beroemdste mousserende wijn ter wereld. Toch waait er in 2025 een frisse wind door de kalkrijke heuvels van Reims en Épernay. Twee nieuwe druiven, Chardonnay Rosé en Voltis, zijn officieel toegelaten binnen de prestigieuze appellatie. De één is een roze-huidige mutatie van de klassieke Chardonnay, de ander een moderne, schimmelresistente hybride die is ontworpen voor de toekomst.
Hun toelating vertelt een groter verhaal dan enkel dat van twee druiven. Champagne staat voor de uitdaging om zijn identiteit te behouden in een veranderend klimaat en een markt die steeds meer aandacht heeft voor duurzaamheid en diversiteit. Met Chardonnay Rosé grijpt de streek terug naar haar erfgoed, terwijl Voltis juist vooruitkijkt, gewapend tegen schimmelziekten en extreme weersomstandigheden. Het is de perfecte illustratie van de balans waar Champagne vandaag naar zoekt: vasthouden aan elegantie en finesse, maar met oog voor de realiteit van morgen.
Een roze chardonnay? Ja dus
Chardonnay Rosé is geen marketingtruc, maar een druif die al begin 20e eeuw in Champagne en Bourgogne opdook en die een paar fanatieke wijnbouwers in leven hebben gehouden.
Pas in 2018 kreeg ze officieel een plekje in het Franse druivenregister, en nu dus ook in het cahier des charges van Champagne. Het mooie voor wijnmakers: ze gedraagt zich bijna hetzelfde als gewone Chardonnay – zelfde bodems, zelfde timing, zelfde finesse – maar ze geeft vaak nét een tikje meer fruit en zachtheid.
De roze schil is geen probleem: bij zacht persen krijg je gewoon een witte basiswijn, dus klassieke Champagne-stijlen kunnen blijven zoals ze zijn. Voor consumenten is het uiteraard een heerlijk verhaal: “Champagne van een roze chardonnay” verkoopt zichzelf.
Waarom Champagne dit nu doet? Simpel: het wordt warmer. Chardonnay Rosé rijpt doorgaans heel lichtjes later, waardoor de zuurgraad beter behouden blijft – precies de kwaliteit waar Champagne zo zuinig op is.
Bovendien vergroot de streek zo z’n genetische diversiteit; alle “kleintjes” (Arbane, Petit Meslier, Pinot Blanc, Pinot Gris én nu Chardonnay Rosé) beslaan samen nog geen procent van de wijngaarden, maar ze zijn goud waard als het klimaat sneller verandert dan je kunt herplanten.
En dan Voltis: de klimaatdruif
Waar Chardonnay Rosé voelt als “oude traditie terughalen”, voelt Voltis juist als “toekomst instappen”. Voltis is een PIWI-druif, dus ontwikkeld om zelf weerstand te hebben tegen meeldauw en valse meeldauw. Daardoor kunnen Champagne-boeren een groot deel van de sproeibeurten schrappen – sommige bronnen hebben het over tot wel 80% minder behandelingen.
In 2022 gaf de Franse INAO toestemming om Voltis op proef in Champagne toe te laten; vanaf 2023 konden er percelen worden aangeplant, aanvankelijk maar op een paar hectare en met strenge voorwaarden.
In 2025 zien we dat die proef serieus wordt genomen – mede dankzij nieuwe EU-regels die hybriden in AOP’s mogelijk maken.
Waar Chardonnay Rosé voelt als “oude traditie terughalen”, voelt Voltis juist als “toekomst instappen”
Het doel van Voltis is dus niet per se “een nieuwe smaak Champagne maken”, maar vooral: duurzaam kunnen blijven telen in een natter en warmer klimaat. Grote huizen als Moët laten al weten dat ze zowel historische klonen als PIWI’s willen gebruiken om de komende decennia veilig te zijn.
Natuurlijk zijn er twijfels. Sommige traditionele producenten zijn bang dat een hybride het “Champagne-verhaal” verwatert – maar omdat Voltis nog in een gecontroleerde proef zit en maar in kleine hoeveelheden mag worden gebruikt, is het risico op smaakvervuiling voorlopig klein.
Traditie vs. vernieuwing
Het leuke aan deze twee beslissingen is dat ze precies laten zien waar Champagne nu staat:
Chardonnay Rosé: 100% binnen de Champagne-familie, historisch, elegant, meteen bruikbaar in blends, en stilistisch heel veilig.
Voltis: experimenteel, vooral agronomisch interessant (minder ziektedruk, minder kosten, beter voor omgeving), maar nog niet bedoeld om de typische Champagne-smaak te vervangen.
Je zou kunnen zeggen: Chardonnay Rosé is de “mooie evolutie”, Voltis de “noodzakelijke innovatie”.
Wat gaan we proeven?
Eerlijk: de meeste flessen die je de komende jaren koopt, zullen géén van beide druiven duidelijk op het etiket zetten. De aanplant van Chardonnay Rosé is nu nog maar een fractie (<1%) van de hele regio.
Dat betekent dat ze eerst zal opduiken in micro-cuvées, experimentele reeksen, misschien bij zelfstandige vignerons die graag laten zien dat ze vóórlopen. Daar kun je dan iets floraler, iets ronder wit fruit van verwachten, maar nog altijd binnen het klassieke, frisse Champagne-profiel.
Voltis daarentegen ga je waarschijnlijk nog minder snel “proeven als Voltis”. Die zal vooral in de basiswijnen verdwijnen als kleine component, zodat de boer z’n percelen gezonder kan houden. De bedoeling is dat de uiteindelijke Champagne nog steeds naar… Champagne smaakt.
Waarom dit toch groot nieuws is
Omdat Champagne nu laat zien: we kunnen én willen meebewegen. Jarenlang bestond de lijst uit de bekende zeven rassen; nu komt er een achtste klassieke variant bij en loopt er een proef met een hybride. Dat is voor zo’n traditionele AOC echt uitzonderlijk.
Het onderliggende signaal is nog belangrijker dan het huidige volume in de wijngaard: als het klimaat verder opschuift, zitten we niet vast, we hebben opties.