De pure en eerlijke smaak van een stuk Italiaanse kaas valt moeilijk te overtreffen. Zowel pecorino als parmigiano reggiano zijn een wereldwijde hit en hebben een aloude traditie, maar wat is nu eigenlijk het verschil?
Parmigiano reggiano
Volgens toegewijde fans is parmigiano reggiano de enige echte Parmezaanse kaas. Het pittige, maar fruitige aroma is perfect geschikt om in dunne plakjes toe te voegen aan je salade of carpaccio. Toch blijft deze kaas voor eeuwig verbonden aan zijn status als raspkaas.
De kaas wordt al meer dan 800 jaar geproduceerd in Italiaanse provincies zoals Parma, Reggio, Emilia, Mantua en Bologna. Dankzij de beschermde oorsprongsbenaming mag enkel de kaas die binnen deze gebieden volgens de traditionele bereiding wordt gemaakt de naam parmigiano reggiano dragen. Voor dit streekproduct gebruiken de lokale producenten verse koemelk die 12 tot 24 maanden moet rijpen.
Pecorino
Dit buitenbeentje onder de Italiaanse kazen is een verzamelnaam voor verschillende rauwmelkse schapenkazen. De verschillende varianten hebben allemaal een andere smaak, textuur en rijpingsduur. Bekende versies zijn de pecorino romano, tuscano, siciliano of sardo. Je kan deze kaas zowel jong (fresco), half gerijpt (semi-stagionato) als oud (stagionato) eten. De smaak varieert van een milde, nootachtige smaak tot zout en pittig.
Grana padano
Deze kaas wordt in grote delen van Noord-Italië geproduceerd en leunt dicht aan tegen parmigiano reggiano. Hij wordt ook gemaakt van koemelk, maar rijpt maar 9 tot 16 maanden en heeft een lager vetpercentage. De koeien die de melk produceren krijgen gras, hooi en daarbovenop ingekuild voedsel. De smaak is dan ook iets minder uitgesproken, en dankzij de minder strikte regels kan je deze kaas ook verkrijgen aan een zachtere prijs.