De menukaart van een snackbar is niet volledig zonder en ook als late night snack is dit hapje ontzettend populair. Bitterballen: je eet ze waarschijnlijk regelmatig, maar ken je ook deze vijf weetjes?
Typisch Nederlands? Niet echt
Hoewel bitterballen vooral geliefd zijn in Nederland, is het geen oer-Hollands product. De bitterbal zou tijdens de Tachtigjarige Oorlog ontdekt zijn door een Spaanse scheepskok. Spanje is wereldwijd bekend voor zijn tapa's, dat was ook vroeger zo. Met beperkte ingrediënten stelde de kok een bitterbal samen uit oud brood, ragout en overschotten van vlees. Een groot succes!
Nederlanders eten meer dan tien gram aan snacks per dag
Bitterballen worden gerekend bij hartige snacks en daar zijn Nederlanders dol op. Volgens het Nederlandse Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu worden in Nederland gemiddeld 21 gram hartige snacks per dag gegeten, waarvan 11,2 gram bestaande uit lekkernijen als bitterballen en kroketten. Uit het onderzoek blijkt ook dat mannen meer hartige snacks eten dan vrouwen.
Bitterballen zijn wereldwijd bekend
Iedereen is verzot op bitterballen! In België en Nederland vind je ze terug als bitterballen in snackbars. In Spaanse landen zijn ze verkrijgbaar in tapasbars als croquettas, een kruising tussen een bitterbal en een kroket. Duitstalige landen doen een poging met hun Alpenbälle en zelfs in Suriname en Indonesië hebben ze hun eigen variatie op de bitterbal.
De naam ‘bitterbal’ komt van bijhorende drankjes
Bitterballen zijn absoluut niet bitter, maar vanwaar dan de naam? Vroeger werd een bitterbal gegeten als hartige snack bij een bitter drankje of ‘bittertje’ in de volksmond. Zonder kruidenbitters of jenever hadden we de bitterbal bij de borrel nooit gekend. In de Dikke van Dale duikt het woord pas op in 1961 als ‘bal die bij het bitteren wordt geserveerd’.
Volgens de etiquette eet je hem in één keer op
Een bitterbal moet je in één keer in je mond stoppen en opeten, anders zou je de etiquette verbreken volgens een naoorlogs etiquetteboek. ‘Bitterballen zouden in één keer van het prikkertje gehapt moeten worden, nadat men het hapje eventueel door de mosterd heeft gehaald’, staat geschreven in de Dikke van Dale.