Sojateelt wint terrein in Vlaanderen. Met lokale projecten en uitgebreide onderzoeksinitiatieven, streeft men naar minder afhankelijkheid van buitenlandse soja en kunstmest.
In Vlaanderen neemt de interesse voor de teelt van soja toe, met het oog op een duurzamere en minder importafhankelijke landbouw. Een uitgebreid proefproject in Merelbeke-Melle en de inspanningen van het Vlaams Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO) in samenwerking met het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) wijzen op een veelbelovende toekomst voor dit gewas in de regio. Soja, bekend om zijn vermogen om stikstof uit de lucht te halen zonder extra bemesting, biedt talrijke milieu- en economische voordelen. Door samen te werken met lokale bacteriënstammen, wordt de symbiose met de sojaplanten geoptimaliseerd, wat resulteert in hogere eiwitgehalten. Naast het verhogen van de zelfvoorziening, versterkt lokale sojateelt de Vlaamse bodems en draagt het bij aan de eiwitstrategie van Europa. Echter, er zijn uitdagingen zoals de kloof tussen producenten en verwerkers en de klimaatgevoeligheid van de plant. Het doel is de teelt opschalen naar de omvang van mais, die ook ooit een exotisch gewas in Vlaanderen was.
