Wat eten we vandaag? Vis uit het seizoen! Mee genieten van het lekkers dat de seizoenen ons te bieden hebben, bespaart je wat keuzestress én je zet er een duurzame stap mee vooruit. Langoustine, pladijs of zeetong? De zomer heeft heel wat smakelijke seafood in petto. Door vaker voor seizoensvis te kiezen in plaats van voor de klassieke zalm of kabeljauw kan je als consument een bewuste, duurzame keuze maken. Maar wat doet de visindustrie zelf aan de andere kant om te verduurzamen? En bestaat dat eigenlijk wel, duurzame vis?
Net zoals groenten op hun lekkerst zijn in het seizoen waarin ze ten volle bloeien, proeft vis het best wanneer vissers hem vangen op zijn hoogtepunt. Hoe lokaler, hoe beter, geldt eveneens in deze tak van de voedingsindustrie. Wist je bijvoorbeeld dat zalm en kabeljauw de populairste vissoorten in ons land zijn, terwijl deze voor het grootste deel geïmporteerd worden? Die vissoorten zijn lekkere opties, maar daarnaast biedt ons eigen land heel wat lokale seizoensvissen die ook de moeite waard zijn. Af en toe die kabeljauw of zalm eens inwisselen voor een visje van bij ons is dus zeker geen slecht idee.
Seizoensvis van bij ons
De Belgische visserijsector is zich eveneens bewust van de ecologische impact van visserij en probeert daarom de laatste jaren te stappen richting een verdere verduurzaming van de sector. Als we vis willen blijven eten, moet er namelijk iets gedaan worden aan problemen zoals overbevissing. Een aandeel dat je daar als consument zelf in kan dragen, is het bewust kiezen voor lokaal gevangen vis. Ook de vissers zelf zetten zich steeds meer actief in om dat probleem tegen te gaan.
"Een groot deel van de Belgische vis komt wel degelijk op jouw bord terecht, maar niet alles, zodat het ecosysteem in stand gehouden wordt"
Zoals een boer zijn groenten plukt die bloeien wanneer de tijd daar rijp voor is, vangt een lokale visser bijvoorbeeld zijn vis wanneer er voldoende vis in de zee zit. Dat is buiten het paaiseizoen, wanneer vis op zijn lekkerst is en het meest talrijk aanwezig is. Benieuwd naar welke vis wanneer op zijn best is? Via deze link neem je snel een kijkje naar de Belgische viskalender. Die vissoorten worden per seizoen ingedeeld op basis van vier indicatoren. Kwaliteit, voldoende aanvoer in onze visveilingen, gevangen buiten het paaiseizoen en duurzaamheid. Een gezond stukje vis voldoet dus aan deze vier criteria vooraleer hij op je bord belandt. Good to know!
Hoeveel vis mogen vissers vangen?
Wanneer je een probleem zoals overbevissing wil vermijden én tegelijkertijd ervoor wil zorgen dat we nog steeds smakelijk vis kunnen verorberen in de toekomst, spreekt het voor zich dat er bepaalde regels gelden omtrent hoeveel vis er gevangen mag worden. Belgische vissers krijgen vanuit Europa strikte limieten of quota opgelegd. Een groot deel van de Belgische vis komt wel degelijk op jouw bord terecht, maar niet alles, zodat het ecosysteem in stand gehouden wordt.
Om overbevissing tegen te gaan wordt er bij die quota rekening gehouden met het vangen van vissoorten die zichzelf kunnen doen overleven op lange termijn. De visserij mag het natuurlijke evenwicht van de zee niet verstoren en de visserijsector moet tegelijkertijd kunnen blijven groeien en innoveren. Eet je een stukje Belgische seizoensvis? Dan ben je dus zeker dat het voortbestaan van die vissoort gegarandeerd wordt. Geef toe, dan eet je die toch net met ietsje meer smaak op tegenover wanneer je weet dat het om een bedreigde vissoort gaat, niet?
Propere zee, proper aanbod
Een tweede punt waarop duurzame visserij steunt is… een propere zee. Iets wat niet als een verrassing zal komen. Net zoals wij moeten zorgen dat onze planeet leefbaar blijft op lange termijn, moet de natuurlijke habitat van de vissen zo proper mogelijk zijn zodat ze er gezond en wel in kunnen leven. Vissers zelf spelen een grote rol in de bevuiling van de zee, naast andere factoren zoals zeevaart, plastics van activiteiten op het land, en nog heel wat andere factoren.
Recept: Zeetong met witte wijn, hertoginnenaardappelen
Om die bevuiling mee te verminderen, gaan vissers onder andere met vissersboten veel afval uit de zee te halen wanneer ze uitvaren. Organisaties zoals Fishing For Litter zetten actief in op dit soort initiatieven waarbij ze vissers stimuleren om het afval in hun netten mee aan boord te halen. Eenmaal aan land recycleren lokale partners op hun beurt het afval. Minder vuil, meer kwalitatieve vis en een ecosysteem dat overeind blijft? Win-win!
Visserij verduurzaamt
Dat proper aanbod verkopen vissers op een al even ‘propere’ manier. Of om het met een ander woord te stellen: een transparante manier. De werking van die verkoop is eveneens interessant voor de consument, omdat die zo op bepaalde factoren kan letten op basis waarvan hij sommige vis al dan niet aankoopt.
Zo is er bijvoorbeeld het initiatief ‘visserij verduurzaamt’. Op de visveiling laat een veilingklok tijdens de verkoop duidelijk zien hoe duurzaam de inspanningen van die visserij waren. Het is een soort label voor verantwoorde en duurzame visvangst. Die duurzaamheid heeft betrekking op ecologisch, sociaal en economisch vlak. De sector stimuleert zo een duurzame visvangst, want het spreekt voor zich: hoe duurzamer de vangst, hoe meer visverkoop.
Om een antwoord te formuleren op onze hoofdvragen: een stukje vis op jouw bord kan dus wel degelijk duurzaam zijn. Tenminste, als je jezelf als consument bewust bent van bepaalde elementen om je aankoopkeuzes te maken. Daarbij geldt heel simpel: lokaal is altijd goed. Je weet dat Belgische vissers zich aan bepaalde quota moeten houden én dat ze enkel vissen buiten de paaiperiode, wanneer het is toegestaan. Daardoor weet je dat die vissoorten overleven. Op onder andere die manieren zet de visindustrie zich actief in om te verduurzamen. Dan rest ons nog maar één vraag: welke Belgische seizoensvis staat vanavond bij jou op het menu?
