Van je hobby je beroep maken. Het overkwam Peter Colemont na het planten van een aantal wijnstokken. Meer dan een kwarteeuw later erkennen internationaal vermaarde wijncritici zijn Clos d’Opleeuw als een uitzonderlijk verfijnde Chardonnay referentie.
Vanuit zijn slaapkamer ziet Peter Colemont uit op een aantal wijnstokken. Elke ochtend heeft hij even contact met dit apart stukje natuur in Gors-Opleeuw. Een eind verder staan zo’n 4500 stokken netjes gelijnd en omgeven door een vier meter hoge muur. Hoe de wijngaard Clos d’Opleeuw dagelijks verder evolueert ziet hij thuis al bij het ochtendgloren.
Is hier een super georganiseerde wijnmaker aan de slag?
Peter Colemont: “Je zou daarmee de indruk kunnen krijgen. Die wijnstokken thuis vertellen echter mijn leven als wijnmaker en dat kende twee fases. In 1993 heb ik hier thuis na aankoop van deze woonst, vanuit mijn interesse als hobbyist een aantal wijnstokken gepland. Twee jaar later heb ik daarvan mijn eerste tien liter wijn gemaakt. Pas in 2002 heb ik na aankoop van Clos d’Opleeuw daar de eerste stokken gepland met de eerste opbrengst in 2004. Ook daarmee heb ik een kleine hoeveelheid wijn gemaakt en naarmate de jaren vorderden nam het rendement toe. Ook de kwaliteit nam toe en zal nog verbeteren want net zoals in Bourgogne heb je pas echt goede wijn wanneer de stokken twintig jaar oud zijn. Tenzij, je zoals ook in Bourgogne met jonge stokken het rendement laag houdt. Dat is de reden waarom ik met mijn relatief jonge stokken toch al snel fijne wijn kon maken.”
Jouw eerste wijnen sloegen inderdaad onmiddellijk aan. Men vroeg zich af wat jouw geheim was?
“Jonge stokken zijn heel vruchtbaar en geven veel druiven en als je die niet goed snoeit tijdens de vendanges en vertes, wanneer de jonge druiven nog onrijp zijn, heb je uiteraard achteraf geen goede wijn. Het is verleidelijk om met al die jonge trossen aan de slag te gaan maar goede wijn kan je daar niet van verwachten. In Bourgogne had ik al vaak fijne Musigny gedronken van jonge stokken en die wijn was meer dan in orde omdat ze veel trossen wegsnijden. Dat zijn zaken die ik in Bourgogne heb geleerd.”
© Tekst Willem Asaert
Lees het volledige interview met Peter Colemont in de Culinaire Ambiance van november.
