Kleverig, zacht en romig. Als je al eens mochi at, weet je hoe moeilijk het is om hun kenmerkende textuur juist te omschrijven. Wat zijn deze zachte rijstcakejes uit Japan eigenlijk en belangrijker nog, hoe bereid je ze?
In Japan wordt mochi meestal rond Nieuwjaar gegeten, maar als je het ons vraagt, smaken ze het hele jaar door. Deze zoete rijstcakejes, gemaakt van gestoomde kleefrijst, komen in verschillende kleuren en smaken (zoals matcha, chocolade en aardbei) en hebben een licht kleverige, heerlijk zachte beet.
Hoe maak je mochi?
Traditioneel wordt mochi gemaakt door gestoomde Japanse kleefrijst of mochigome met een houten hamer fijn te stampen tijdens een ceremonie die mochitsuki heet. Hierdoor wordt de rijst luchtig en fijn gemaakt, wat de mochi haar geliefde textuur geeft. Dit proces is wel tijd- en arbeidsintensief. Het is dan ook niet voor niets een jaarlijkse gelegenheid waarbij vrienden en familie aanwezig zijn om je een handje te helpen.
Ben je op zoek naar een minder tijdrovende methode? Dan gebruik je best mochiko, dat is kleverig rijstmeel dat gemaakt wordt door de mochigome te malen.
Laat de mochiko (160 gram), een beetje suiker en kokosmelk (een niet-traditionele, maar heerlijke toevoeging) of water (180 ml) koken tot het deeg loslaat van de randen van de pan en het geheel plooibaar wordt. Om het schoonmaken gemakkelijk te maken, kies je best voor een pan met een antikleeflaag. Leg het deeg op een siliconen bakmatje. Bestuif je handen met maïzena of aardappelzetmeel en maak kleine balletjes van het deeg.
Als je eenmaal weet hoe je het deeg moet maken, kan je er alle kanten mee op. Vul ze met fruit, ijs, chocoladeganache, rodebonen- of zwartesesampasta, bijvoorbeeld. Bestrijk de buitenkant met bloemsuiker. Bak stukjes van het gewone deeg, wikkel ze in norivellen en dompel ze in sojasaus. Maar wat je ook doet, onthoud: mochi behoudt zijn kenmerkende textuur niet lang en is in de koelkast niet langer dan een paar dagen houdbaar zonder uit te drogen. Verpak de bereide mochi's strak in huishoudfolie en vries ze in om de elasticiteit van het deeg te behouden. Of een suggestie die geen problemen oplevert: eet ze meteen op!
Dit bericht op Instagram bekijken
